ازبکستان کشوری چندملیتی است که در آن مردمی با آرامش در کنار هم زندگی می کنند. ملل و ملیت‌های مختلفی در این کشور زندگی می‌کنند. ازجمله : ازبک‌ها، کاراکالپاک‌ها، تاجیک‌ها، قزاق‌ها، قرقیزی‌ها، اویغورها، دونگان‌ها، اسلاوهای غربی و شرقی – روس‌ها، اوکراینی‌هاو بلاروس‌ها. همچنین کره ای ها، ایرانی ها، ارمنی ها، گرجی ها، آذربایجانی ها، تاتارها، باشقیرها، آلمانی ها، یهودی ها، لیتوانیایی ها، یونانی ها و ترک ها.

چنین تنوع قومیتی به دلیل رویدادهای تاریخی مختلفی است که در قلمرو ازبکستان رخ داده است. در جریان سرکوب استالین، نمایندگان برخی کشورها از محل زندگی خود به ازبکستان تبعید شدند همچون کره ای ها، تاتارهای کریمه، چچنی ها و دیگران.حتی در زمان صلح نیز مهاجرت بیشتر برای جوانان بود که در ساخت و سازها و پروژه های عظیم مربوط به توسعه زمین های جدید شرکت می کردند که بعدها در آن سرزمین ها ساکن شدند.

ازبکستان امروز پرجمعیت ترین کشور آسیای مرکزی است و پس از روسیه و اوکراین، سومین ایالت بزرگ از نظر جمعیت در CIS است. جمعیت ازبکستان بیش از 31.5 میلیون نفر است البته این آمار مربوط به ژانویه 2016 است. حدود 80 درصد جمعیت را ازبک ها تشکیل می دهند، بیش از 10 درصد را نمایندگان کشورهای آسیای میانه (تاجیک ها (4.5 درصد)، قزاق ها (2.5٪)، قراقالپاک ها (2٪)، قرقیز ها (1٪)، ترکمن ها و دیگران تشکیل می دهند. بزرگترین گروه های قومی دیگر شامل روس ها و سایر ملل اسلامی (10٪) هستند.

ازبک ها اصالتاً ترک هستند. شکل گیری ملت ازبکستان ارتباط نزدیکی با ملت های باستانی آسیای مرکزی دارد: سغدی ها، باختری ها، گونی ها، مساجت ها و سایر اقوام برای قرن ها در منطقه آسیای مرکزی و سرزمین های اطراف آن ساکن بودند. اما نام کشور ازبکستان فقط در قرون 15-16 ظاهر شد. امروزه ازبک ها اکثریت جمعیت ازبکستان را تشکیل می دهند. همچنین جمعیت زیادی را می توان در جمهوری های همسایه آسیای مرکزی، افغانستان، کشورهای CIS یافت. از نظر دینی، ازبک ها مسلمان هستند و اکثرا سنی هستند.

زبان ازبکی تنها زبان رسمی دولتی است. اگرچه اکثریت مردم می توانند به زبان روسی نیز صحبت کنند. در برخی مناطق مانند سمرقند و بخارا مردم محلی تاجیکی نیز صحبت می کنند.

به دلیل آب و هوای گرم و خشک مردم بدر نواحی ناهموار سکونت داشتند و زندگی اصلی در واحه ها متمرکز بود. در مناطق کویری این کشور تراکم جمعیتی بسیار کمی دارد. به عنوان مثال، به طور میانگین در مناطق کاراکالپاکستان و ناوی،در هر کیلومتر مربع، 7-9 نفر زندگی میکنند در حالی که پرجمعیت ترین منطقه، دره فرغانه است که در هر کیلومتر مربع حدود 500 نفر زندگی میکنند. این بیشترین نرخ تراکم جمعیت نه تنها در بین کشورهای CIS، بلکه در جهان است.

روند روبه رشد شهرنشینی در ازبکستان باعث افزایش شهرها و به تبع آن جمعیت شهری شد. امروزه در ازبکستان شهرها بیش از 42 درصد از کل جمعیت را تشکیل می دهند. بزرگترین شهر تاشکند است که پایتخت ازبکستان است، با بیش از 2.5 میلیون نفر جمعیت . تاشکند مرکز اداری و تجاری جمهوری است. بسیاری از شرکت های صنعتی و دفاتر شرکت های بزرگ در اینجا قرار دارند. تاشکند به خاطر تئاترها، موزه‌ها و پارک‌هایش بسیار مشهور است. سایر شهرهای بزرگ عبارتند از سمرقند، بخارا، خیوه، اندیجان، فرغانه، ناوی و همچنین المالیک، انگرن، زرافشان و چیرچیک. جالب است که بیشترین بخش از جمعیت ازبکستان را ساکنان روستایی تشکیل می دهند. حدودا 60 درصد از جمعیت کشور ازبکستان در روستاها زندگی می کنند.که معمولا خانواده هایی با فرزندان زیادهستند چیزی حدود 5 تا 6 نفر.